Het piept en het kraakt in het sociaal domein. De werkdruk is enorm. Het aantal hulpbehoevende burgers neemt toe. De caseload hangt als een molensteen om de nek van gemeenteconsulenten die uit alle macht kwetsbare burgers willen helpen. Want burgers worden nog steeds gezien als cliënten van gemeenten en zorgverleners. Zo houd je bewoners van jouw gemeente passief terwijl een gelijkwaardigere relatie leidt tot meer zelfregie van bewoners en meer zinnige hulp. Maar hoe kom je tot actieve burgers die regie nemen om hun problemen aan te pakken? En hoe vergroot je jouw caseload capaciteit met een factor 100?
In dit blog leg ik uit dat de huidige aanpak om kwetsbare burgers te helpen failliet is. Niet vanwege de kwaliteit van de betrokken professionals, maar omdat zij hun expertise telkens richten op 1 client (een ‘case’) per keer. En omdat de huidige aanpak zelfregie van burgers in de kiem smoort. Maar ik wil vooral het inzicht bieden dat de expertise van professionals binnen gemeenten en zorgaanbieders veel meer mensen kan bereiken dan het nu doet en ook nog eens op een veel constructievere manier.
Caseload moet geen interne capaciteitsberekening zijn
Iedere client wordt een case genoemd. Een professional kan x cases aan (per jaar) en daarmee heb je de caseload te pakken. Dat klinkt eenvoudig, maar is het niet. Cliënten verschillen in hun persoonlijke situatie en de zorg en hulp die ze nodig hebben. En de caseload is ook afhankelijk van de kennis en ervaring van de professional en de kwaliteit van zijn organisatie.
Wat ik zie is dat het bepalen van de caseload vooral een interne aangelegenheid is. Met het aantal beschikbare professionals wordt zo goed mogelijk hun caseload berekend en daar moeten ze het dan mee doen. Maar hiermee maak je niet inzichtelijk wat je echt nodig hebt om uiteenlopende kwetsbare groepen de juiste hulp te kunnen bieden. Doe je dat wel, dan wordt pijnlijk duidelijk dat met de huidige 1-op-1 aanpak het onmogelijk wordt alle kwetsbare burgers de juiste hulp te kunnen bieden.
“Expertise van professionals slimmer inzetten is dé interventie om tot een enorme vergroting van de caseload capaciteit te komen.“
Een nieuw perspectief op beschikbare expertise
Natuurlijk wil iedere gemeente of zorgorganisatie alle kwetsbare burgers helpen. Maar we kennen allemaal het enorme tekort aan professionals en dat je het benodigde aantal niet zo maar even hebt opgeschaald naar wat echt nodig is. Laat staan dat de financiële middelen er zijn. Maar hoe zorg je er nu voor dat de expertise die wel beschikbaar is veel slimmer wordt ingezet? Het antwoord is paradoxaal: de kwetsbare burger als professional inzetten.
Want als je kwetsbare burgers bij elkaar brengt zorg je voor het opbouwen van een collectieve kennisbron gebaseerd op de individuele kennis en ervaring van deze burgers. Als je dit op een professionele manier doet ontstaat een vorm van informele zelfhulp die veel minder capaciteit van professionals kost. Een ander belangrijk voordeel is dat dergelijk groepen een bron van informatie zijn voor professionals om inzicht te krijgen welke hulp echt helpt. En het beste nieuws als het gaat om het vergroten van jouw caseload capaciteit: je hebt maar een paar mensen van de totale groep nodig om er 100 te bereiken! Hoe dat precies zit kan je lezen in dit blog.
En nu?
Natuurlijk heb je dit allemaal niet van de ene op de andere dag georganiseerd. Maar doorgaan op de huidige manier is geen optie. Mijn advies is dan ook tijd en geld te vragen voor een pilot: een klein en innovatief experiment waarmee je kunt aantonen dat het aanpakken van lastige sociale vraagstukken op deze manier heel effectief en efficiënt is. Trouwens, dat bewijs is inmiddels al lang geleverd. Hoe dat precies zit lees je hier.
